Niet zozeer dat stel, maar wel een aantal andere schepen in de haven waarvan de eigenaar inmiddels het tijdelijke voor het eeuwige heeft ingewisseld, maar de vrouw toch als het sterkere geslacht opgescheept zit met het bezit van een schip vol herinneringen, maar zelf niet is voorzien van enige bezieling.
Het verkoopproces krijgt daarmee iets treurigs. Het schip wordt nauwelijks onderhouden, Het stof der ongeïnteresseerdheid straalt de belangstellende koper tegemoet. Die probeert nog eens een dumpprijsje uit. Maar in het hoofd van de vrouw (als geen ander op de hoogte van alles wat het schip in de loop der jaren heeft gekost) staat bovenaan de lijst de WAARDE, de prijs die ooit voor het schip en de verbeteringen is betaald.
Helaas is de crisis toch ook hier een beetje van invloed op de prijs van het schip. Door het gat tussen de WAARDE en de marktprijs van het schip ontstaat bijna een conflict, en de belangstellende koper haakt af.
Ik heb het te doen met de vrouwen die eerst door hun man in de boot genomen genomen zijn, en na zijn vertrek ook nog letterlijk de boot ingaan. Hier ligt wel een taak voor galante ridders om hun speeltje op een gepast moment vast te vervreemden. Niet omdat het leuk is, maar uit liefde voor hun partner.