Deze keer met een oproep om eens naar uw verzekering te kijken (het vaarseizoen is bijna afgelopen), een paar opmerkingen over Twitter, en uitleg over de benadering van Jachten Onderlinge voor de verkoop van uw schip.

Het vaarseizoen 2010 is royaal afgelopen, en het water wordt alleen nog gebruikt door de beroepsvaart en een enkele levensgenieter.
Toch ben ik blij dat vandaag het overzicht van de pechhulpverleners afgerond en gepubliceerd is.
Wat mij vooral opvalt dat als je de namen van de organisaties zoekt in Google de verwijzing inmiddels ruimschoots bij JACHTEN Onderlinge uitkomt, deze club die actief is voor eigenaren van een motor- of zeiljacht.


Wat in de vergelijking opvalt is het verschil in voorwaarden en kosten tussen de pechhulpverleners (zie het overzicht op het vergelijkingsoverzicht): van € 10,= per jaar waarbij je een bijzonder aantrekkelijk uurtarief betaalt als je pech hebt, maar niets gratis krijgt) tot € 79,= per jaar waarbij je maximaal 5x 1 uur gratis krijgt, maar de tarieven daarna niet vastliggen dus je maar af moet wachten wat je voor je kiezen krijgt.


Resteert natuurlijk de vraag: heb je iets aan pechhulp?


Vanuit een heel andere positie, namelijk als leken-havenmeester in Tiel, zou ik zeggen ja. Het gebeurt met enige regelmaat dat schepen, al dan niet door elkaar geschud op de golven van de Waal toch met pech te kampen hebben gekregen en de schipper graag in contact zou komen (metéén) met een deskundige monteur.
Maar misschien ook moeten havenmeesters maar eens de proef op de som nemen en de organisaties uitdagen met hun pechgevallen?

Natuurlijk moet er betaald worden voor elektriciteit en water in de haven.
En natuurlijk kun je al die passanten niet vertrouwen.


Maar een artikel op pagina 75 van het HISWA Magazine zette mij toch even aan het denken: Vrije stroomverstrekking jachthaven op retour. Door, geloof het of niet, Seysener, de fabrikant van die blauwe palen.


Ik reken even hardop, en hou in gedachten een na aan mijn hart liggende vereniging met 60 ligplaatsen en 800 passanten.
Die passanten betalen 50 cent en stel dat ze er gemiddeld twee indoen: opbrengst € 800,=.
De overige ligplaatshouders hebben een vaste aansluiting met een meter, die kunnen we dus buiten beschouwing blijven.


Rechtvaardigen deze getallen de aanschaf van het blauwe systeem?
Laten we eens zeggen dat we € 1,= rekenen voor het gebruik van stroom en het voor lief nemen als de scheepseigenaren iets meer gebruiken. Dan hebben we in elk geval weer € 800,= op zak. Maar wel de onzekerheid dat de meeste passanten het restant van hun muntje gewoon kwijt zijn, dat sommige 1 muntje gebruikt hebben, en andere 4 muntjes betaald hebben. En wij daar geen grip op hebben. Maar voor het eindresultaat maakt dat niets uit: het havenbestuur ontvangt hetzelfde.


De installatie, het renteverlies? Vervanging en onderhoud. Problemen met niet werkende kasten? Hoewel ik maar af en toe als havenmeester dienst doe zijn dat toch meteen de grootste zorgen.... Om maar niet te spreken over het ophalen van de muntjes, en het niet beschikbaar hebben van muntjes bij de passanten.


Dus voor JACHTEN Onderlinge mag de stroom- en waterverstrekking wel weer groeien. Maar dan zonder zinloze en kostbare metertjes.  Een oproep aan besturen (en exploitanten die dezelfde uitgave willen doen) om toch nog eens goed te rekenen.