Als je de titel in Google intikt en dan verwacht op wat belangwekkende artikelen over het vaststellen van de juiste vraag- en bodemprijs uit te komen komt bedrogen uit. Het resultaat is een magere: in prijs verlaagd, een bepaald schip, een makelaar. Eigenlijk vreemd dat er geen vaktechnische publicaties over dit onderwerp bestaan.
Gisteren hebben we met wat maten de verkoophaven van Sterkenburg Yachting in Drimmelen bezocht. En als je dan langs al die mooie deels glimmende schepen loopt wordt pijnlijk duidelijk dat een objectieve, heldere en begrijpelijke prijsstelling echt wel nodig is. Al was het maar om kopers geen verrassingen te bezorgen of het vertrouwen van belangstellenden niet te schaden.
De vraag werd actueel toen we een Eurotrawler 17m bekenen: Op het oog redelijke prijs, opnieuw gestoffeerd, professionele machinekamer en meer dan voldoende energieopwekking.
Pas bij nader inzien vielen wat andere zaken op: bouwjaar 2006, verf wordt mat, wat roestplekken onder de verf, beperkte motorisering (wat wel aangenaam is voor het gebruik overigens), knikspant, weinig sierlijke lijnen te ontdekken.
Dan krijgt de prijs ineens een andere dimensie: het schip ligt al wat langer te koop, waarom?
Klanten/kopers zijn niet gek. Die hebben zoiets van: dat zal wel.
Maar wij bleven zitten met de vraag: hoe stel je in redelijkheid in een taaie markt een prijs vast die acceptabel, geloofwaardig en toch in orde is voor zowel de koper als de verkoper?
Voor elk te koop liggend schip heb je maar één koper nodig, dat is waar. Maar we denken dat het zeker helpt als je een prijs gebruikt die gevoelsmatig "klopt" in de markt. En dat verkopen gebeurt door een liefhebber en plaats van door een verkoper.
Maar eerlijk is eerlijk: een antwoord, wat gedachtengoed over dat onderwerp is niet te vinden.
Terwijl op dit moment veel inmiddels bejaarde captains of industry hun jacht willen verkopen, en vermoedelijk ook wel weten hoe je met waarderingen om moet gaan.
Gisteren hebben we met wat maten de verkoophaven van Sterkenburg Yachting in Drimmelen bezocht. En als je dan langs al die mooie deels glimmende schepen loopt wordt pijnlijk duidelijk dat een objectieve, heldere en begrijpelijke prijsstelling echt wel nodig is. Al was het maar om kopers geen verrassingen te bezorgen of het vertrouwen van belangstellenden niet te schaden.
De vraag werd actueel toen we een Eurotrawler 17m bekenen: Op het oog redelijke prijs, opnieuw gestoffeerd, professionele machinekamer en meer dan voldoende energieopwekking.
Pas bij nader inzien vielen wat andere zaken op: bouwjaar 2006, verf wordt mat, wat roestplekken onder de verf, beperkte motorisering (wat wel aangenaam is voor het gebruik overigens), knikspant, weinig sierlijke lijnen te ontdekken.
Dan krijgt de prijs ineens een andere dimensie: het schip ligt al wat langer te koop, waarom?
Klanten/kopers zijn niet gek. Die hebben zoiets van: dat zal wel.
Maar wij bleven zitten met de vraag: hoe stel je in redelijkheid in een taaie markt een prijs vast die acceptabel, geloofwaardig en toch in orde is voor zowel de koper als de verkoper?
Voor elk te koop liggend schip heb je maar één koper nodig, dat is waar. Maar we denken dat het zeker helpt als je een prijs gebruikt die gevoelsmatig "klopt" in de markt. En dat verkopen gebeurt door een liefhebber en plaats van door een verkoper.
Maar eerlijk is eerlijk: een antwoord, wat gedachtengoed over dat onderwerp is niet te vinden.
Terwijl op dit moment veel inmiddels bejaarde captains of industry hun jacht willen verkopen, en vermoedelijk ook wel weten hoe je met waarderingen om moet gaan.
RSS Feed